Niezależnie od tego, czy jesteś zainteresowany dowiedzeniem się więcej o królikach w środowisku naturalnym, czy też szukasz sposobu na zarobienie pieniędzy poprzez sprzedaż królików, jest kilka rzeczy, które powinieneś wiedzieć o tych uroczych stworzeniach. Są roślinożerne, matriarchalne i są wielkimi kopaczami. Są też wrażliwe na małe węże.
Zapraszamy do lektury artykułu, który jest owocem naszego partnerstwa z animals.org.pl
Samice królików nie mają „sezonu”
W przeciwieństwie do większości ssaków, królikami nie rządzą pory roku. Raczej kieruje nimi głębokie pragnienie łączenia się w pary i rozmnażania. W środowisku naturalnym, dla bezpieczeństwa swoich młodych, muszą kopulować często, w określonych porach roku. Pamiętając o tym, ważne jest, aby zrozumieć cykl owulacji u królików.
Samice królików rozpoczynają owulację, gdy mają około czterech miesięcy. Następnie wchodzą w cykl rui, który trwa szesnaście dni. W czasie rui samica królika jest agresywna, terytorialna i wokalna. Ponadto, może ona oznaczać, aby przyciągnąć samców. Może nawet wspinać się na różne przedmioty i okrążać ludzkie nogi.
U udomowionych królików do krycia dochodzi, gdy samice są w rui. Jest to normalny proces, ale króliki będące w parach mieszanych płciowo mogą stać się nerwowe, a nawet agresywne.
Samice królików są zazwyczaj bardziej terytorialne niż samce. Mogą zaznaczać, że chcą zwrócić na siebie uwagę, okrążać ludzkie nogi, ocierać się o nie i zapraszać inne króliki do dosiadania ich.
Samice królików mają również podwyższony poziom hormonów, kiedy są w rui. Z tego powodu mogą również zachowywać się odmawiając jedzenia.
Samce królików, z drugiej strony, są napędzane przez potrzebę kopulacji. To napędza je do ciągłej kopulacji, gdy osiągną dojrzałość.
Niezależnie od tego, czy masz jednego królika, czy parę, powinieneś zrozumieć, jak działa cykl owulacji królika. Niekastrowane samice królików mogą rozwinąć raka macicy w młodym wieku. Na szczęście, ten nowotwór jest łatwo opanowany przez macicę królika. Jednak nie kontrolowany rak macicy może rozprzestrzenić się do płuc.
Rozrodczość królika jest niezwykle wysoka. Samica królika może urodzić nawet 30 sztuk w jednym sezonie rozrodczym. To sprawia, że króliki są bardzo popularną zwierzyną drobną w Pensylwanii.
Są roślinożerne
Pomimo tego, że słowo „królik” jest błędną nazwą, ssaki te są roślinożercami. Jedzą części roślin, takie jak liście, gałązki, nasiona, owoce i trawy. Jelita królików są przystosowane do trawienia pokarmów pochodzenia roślinnego.
Króliki na wolności mają duże przewody pokarmowe, które pozwalają im na spożywanie dużej ilości materiału roślinnego. Produkują również dwa rodzaje kału: miękki i twardy. Kał miękki produkowany jest w woreczku pomiędzy jelitem cienkim i grubym. Kał twardy powstaje w skupiskach. Kał ten jest ciężki do strawienia, ponieważ celuloza jest trudna do rozłożenia.
Króliki na wolności są przede wszystkim roślinożercami. Jedzą wprawdzie mięso, ale ich układ pokarmowy jest przystosowany do trawienia pokarmów roślinnych. Dzięki temu mogą uzyskać potrzebne im składniki odżywcze bez spożywania mięsa.
Króliki na wolności mogą jeść na otwartej przestrzeni. W rzeczywistości są one bardzo ważne w wielu lądowych łańcuchach pokarmowych. Są również ofiarami wielu różnych ssaków. Żerują na nich bobcoty, wilki, łasice, lisy i wiele innych zwierząt.
Dużą część diety królika stanowią trawy, siano, kora drzew, nasiona, kwiaty i owoce. Rośliny te mają wysoką zawartość błonnika, który pomaga ścierać ich cztery przednie zęby. Zęby królików są przystosowane do produktów roślinnych, co pomaga im efektywniej trawić pokarm.
Króliki mają również specjalny pysk, który został zaprojektowany do jedzenia pokarmów roślinnych. Jedzą granulki na bazie roślin, a także świeże warzywa i trawy. Zjedzą również chwasty z ogrodu.
Układ pokarmowy dzikiego królika jest przystosowany do jedzenia dużych ilości błonnika. Nie jest przeznaczony do jedzenia mięsa i nie posiada w żołądku enzymów rozkładających białka. Jego system trawienny jest zaprojektowany do trawienia diety o wysokiej zawartości włókna, która jest uboga w białko.
Są świetnymi kopaczami
Niezależnie od tego, czy masz królika domowego, czy dzikiego na swoim podwórku, dobrze jest zrozumieć, jak króliki kopią. Te małe ssaki są w stanie wykopać dziurę tak małą jak jedna stopa, a mogą być w stanie wykopać nawet większe nory.
Podczas gdy wiele osób myśli, że króliki są destrukcyjnymi kopaczami, nie jest to prawdą. Króliki mogą być dobrze wychowane i cieszyć się kopaniem jako częścią ich naturalnego zachowania. Najlepszym sposobem na zapewnienie bezpieczeństwa Twojemu zwierzęciu jest zapewnienie bezpiecznego dla królika miejsca do kopania.
Niektórzy właściciele królików używają urządzenia do kopania, aby zasymulować zwierzętom warunki panujące na zewnątrz. Urządzenie może być tak proste, jak pudełko wypełnione piaskiem lub ziemią.
Kilku właścicieli królików buduje również swoje własne jednostki, aby ich zwierzęta były zajęte. Jednostki te mogą być zbudowane z wiórów drzewnych lub ziemi i mogą zapewnić godziny zabawy.
Najlepszą częścią jednostki kopania jest to, że utrzymuje swoje zwierzę bezpieczne, i zapewnia zabawny sposób dla swojego królika do ćwiczeń. Nie da się ukryć, że trudno jest zapewnić królikowi rozrywkę, ale jest kilka sposobów, aby zapewnić mu ćwiczenia, których potrzebuje.
Jeśli zauważyłeś, że Twój królik kopie, najlepszym sposobem, aby zapobiec zniszczeniu Twojego podwórka jest stworzenie miejsca do kopania. Może to nie być wykonalne, jeśli masz duże podwórko, ale jeśli pracujesz z mniejszym podwórkiem, możesz spróbować tunelowania.
Oprócz umieszczenia jednostki kopania na swoim podwórku, istnieje kilka innych sposobów, aby utrzymać uwagę królika i zachować bezpieczeństwo nieruchomości. Obejmuje to usunięcie wszelkich przedmiotów do żucia z zasięgu wzroku królika oraz upewnienie się, że Twoje meble są dobrze zabezpieczone przed pazurami Twojego małego pupila.
Są podatne na małe węże
Niezależnie od tego, czy mieszkasz w mieście czy na wsi, możliwe jest, że mały wąż zaatakuje królika. Króliki są oportunistami, szukającymi łatwo dostępnego pożywienia. Ich celem mogą być rośliny ozdobne i kora drzew, ale starają się również żywić warzywami i owocami.
Węże należą do klasy Reptilia, razem z jaszczurkami. Są bliskimi kuzynami. Charakteryzują się giętkim, wydłużonym, pokrytym łuskami ciałem. Posiadają liczne kręgi, płuca, wątrobę i kości. Węże dzielą swoje kręgi z gadami, rybami, ssakami i płazami. Posiadają również luźne artykulacje, wystającą głośnię, która umożliwia oddychanie, oraz rozszerzający się otwór gębowy, który pozwala im połykać duże ofiary.
Króliki mają dobry węch i słuch. Potrafią wykryć małe dźwięki i wskazać ich źródło. Mają również podłużne uszy.
Króliki są roślinożercami. Jedzą wiele różnych roślin, w tym trawę, korę, krzewy, korzenie i warzywa. Są szczególnie narażone na ataki małych węży.
Niektóre węże wolą jeść króliki. Inne gatunki, takie jak grzechotniki, wolą inne mniejsze zwierzęta. Istnieją jednak gatunki węży, które nie są zainteresowane jedzeniem królików.
Niektóre węże, takie jak węże podwiązkowe, używają strategii zasadzki do polowania na króliki. Chwytają ofiarę za pomocą swoich ostrych zębów, aby ją unieruchomić. Następnie zwijają swoje ciało w kulę, która chroni głowę.
Inne węże, takie jak grzechotniki, również będą atakować króliki. Zazwyczaj polują wieczorami lub w nocy. Potrafią wyczuć ciepło ciała swojej ofiary, co pozwala im uderzyć w poruszający się pokarm.
Węże mają niezwykły zmysł węchu. Potrafią wyczuć obecność innych zwierząt, co pomaga im w planowaniu ataków. Węże są również wrażliwe na wibracje pochodzące z ziemi.
Są matriarchalne
Niezależnie od gatunku, króliki żyją w społeczeństwie matriarchalnym. Jest to rodzaj struktury społecznej, w której matriarcha jest odpowiedzialny za harmonogram i przywództwo grupy. Matriarcha zazwyczaj prowadzi grupę do miejsca rozmnażania i jedzenia lub do miejsca, w którym stado będzie bezpieczne przed drapieżnikami.
Najbardziej znanym przykładem zachowania matriarchalnego jest królowa pszczoły miodnej. To duże zwierzę specjalizuje się w reprodukcji i czynnościach związanych z utrzymaniem kolonii. Żyje ona od jednego do dwóch lat. Jej potomstwo jest wychowywane przez inne samice w kolonii.
W społeczeństwie matriarchalnym, samice wybierają partnerów. Jeśli samiec jest obecny, zwykle ucieka.
Matriarcha decyduje również o tym, gdzie stado będzie się pasło i gdzie będzie chodziło pić. Zazwyczaj odbywa się to za pośrednictwem klaczy przewodniej, która będzie również decydować o tym, gdzie ukryć stado przed drapieżnikami.
Króliki używają również różnych wskazówek języka ciała, aby wskazać swoje uczucia. Na przykład, dotykają swoich nosów lub machają nogami w przód i w tył. Mogą również uderzać nogami w celu okazania złości. Mogą również zakochać się.
Kiedy mają partnera, będą żyć dłużej i zdrowiej. Poza tym, będą szczęśliwsze. Będą też mniej wybredne w kwestii swoich życiowych partnerów.
Niektóre króliki wolą żyć samotnie. To dlatego, że są mniej selektywne, gdy są młodsze. Jednakże, gdy dojrzeją, staną się bardziej selektywne. Mogą nawet skończyć jako starsze króliki, lub wdowy.
Jeśli chodzi o preferencje społeczne, potrzeba więcej badań. Ale, więcej badań będzie również potrzebnych do określenia optymalnego sposobu tworzenia grupy.